★ H'OT ISSUE :: CHAPTER 5 [ NC Hankyung x Hyukjae ]

“ฮันกยอง !!”

“คุณดงโฮฮะ อย่าไปฟังเขานะ อื้ออออ!!!”ฮยอกแจไม่ทันได้กล่าอะไรนอกจากนั้นก็โดนมือใหญ่ปิดปากลากกลับบังกะโลบ้านพักของตนทันที

“ทำไมนายรุนแรงนักห๊ะ!”ฮยอกแจตะโกนใส่หน้าจับข้อมือขาวที่เป็นรอยแดงช้ำจากการกระทำของคนตัวโต ฮันกยองได้แต่ทำหน้าไม่สบอารมณ์ ปรี่เข้าหาร่างบางแล้วซุกไซร้ซอกคอลงบนคอขาว

“อ๊ะ! นายทำบ้าอะไรเนี่ย”

“..หึหึ บางทีคุณก็น่าจะเป้นของผมให้สมบูรณ์แบบตั้งแต่วันนั้นแล้ว จะได้ไม่เกเรแบบนี้”

“ออกไปนะ ฉันขยะแขยงนาย!”มือเล็กพยายามดันหน้าอกของอีกฝ่ายที่ดันเขาจนชิดกับกำแพงหน้าห้องนอน ขาที่แทรกกลางลำตัวของร่างบางไว้ ยิ่งขัดขืนก็กลายเป็นให้อีกฝ่ายล็อคแขนของตนให้ชิดกับกำแพง

“อ้ะ ..”ยังไม่ทันก่นด่า ปากที่เต็มไปด้วยรสชาติเหล้าก็ประกบจูบหนักจาบจ้วงไปทั่วทั้งโพรงน้ำหวาน แม้จะส่ายหน้าหนีแต่มืออีกข้างที่ว่างงานก็บีบแก้มขาวนวลให้อยู่นิ่งพอที่ลิ้นหนาอุ่นจะสอดลึกเข้าไปเก็บเกี่ยวน้ำหวานจากโพรงปากได้ไม่น้อย

“ .. ไม่ต้องทำหน้าว่าคุณจะเป็นผู้ชนะ ผมเท่านั้นที่จะต้องชนะคุณ!”

“มันไม่มีวันหรอก คุณมันน่าขยะแขยงเกินกว่าฉันจะเอ่ยคำว่ารักได้!!”

“คุณจะได้รู้เสียทีว่าผมมีดีกว่าผุ้ชายที่อยากได้ อยากเอาคุณเสียอีก!”

“ความจริงที่มันผิดคาดเพราะคุณมันน่าขยะแขยงเกินกว่าฉันจะรับได้ ผู้ชายท่านมารวมแล้วยังไม่ขยะแขยงเท่าคุณเลย ฮันกยอง!”ฮยอกแจพยายามจะใช้เข่าตีร่างสูง แต่ทำได้เพียงโดนน้ำหนักที่มากกว่ากดทับแขนที่ไม่มีเรี่ยวแรงจะต่อสู้ได้เลยแม้แต่น้อย

“หึหึ .. คำก็ขยะแขยง สองคำก็ขยะแขยง งั้นคนที่คุณขยะแขยงน่าจะเป็นผัวคุณนะ ลีฮยอกแจ!”

“ไม่ มี วัน !!”

“วันนี้ไงล่ะ ผมจะเป็นผัวของคุณ ผมไม่สนหรอกว่าคนที่เท่าไหร่น่ะ หึหึ !”


เพี๊ยะ !!

เพียงสิ่งที่ยึดติดเขาเผลอปล่อย มือบางก็ฟาดลงบนแก้มหยาบทันที แต่คงไม่เท่ากับคุณหนูลีที่กำลังเหมือนโดนตบหน้าจนชา อาการคำพูดที่ดูเหยียดหยามเขาเหมือนไร้ศักดิ์ศรี มันช่างหยาบคายสิ้นดี

..
..


“เลว..” คำพูดที่เต็มไปด้วยตาเอ่อคลอเบ้า ฮันกยองอุ้มร่างบางขึ้นแล้วเหวี่ยงลงบนเตียงอย่างไม่ใยดี ตรึงแขนทั้งสองข้างลงบนกับเตียงขาว ดึงทึ้งเสื้อกล้ามสีขาวออกฉีกขาดแล้วทิ้งลงกับพื้น ก่อนที่จมูกคมโด่งสันจะกดลงสูดดมความหอมจากร่างกายขาวใสบนร่างกาย
“อึ่ก..!”เป็นเพียงกลั้นของน้ำตาที่กำลังจะไหลออกมา ไม่มีแม้แต่เสียงโวยวายและห้ามปราม มันจุกไปหมด เสียงที่พยายามจะเบ่งตะโกนขอร้องให้คนช่วยกลับกลืนลงหายลงไปในลำคอสวยที่อีกคนกำลังดูดเม้มสร้างรอยแรงๆจนแดงไปเต็มซอกคอขาว เสื้อผ้าร่างสูงที่พยายามปลดออกจากร่างกายของตนก่อนจะลงมาเลียตามร่างกายขาวเฉกเช่นเดิม

ขยะแขยงเพียงแค่โดนสัมผัสก็อยากจะผลักไสไปให้ไกล ..

“อืออห์ ..”เสียงครางที่เผลอหลุดออกจากกลีบปากบางเรียบสีชมพู ฮันกยองยิ้มย่องกับผลงานรอยแดงที่ประปรายไปทั่วร่างกายขาว กางเกงขาสั้นบอกเซอร์ที่ถอดออกไปจึงเหลือเพียงแค่ชั้นในสีขาวของร่างบาง ฮันกยองเลื่อนตัวทาบทับ ร่างกายของร่างบางที่จะฮึดสู้ก็โดนตรึงอีกครั้ง แล้วตามด้วยลิ้นหนาจูบเม้ม
หนักที่ริมฝีปากปิดแน่น แต่คนเราต้องใช้อากาศหายใจจำต้องเผลอเผยอปากขึ้น แล้วลิ้นหนาก็เข้าไปดุนดันอีกครั้งดูดดึงให้อีกฝ่ายตามเกม แม้ใจจะขยะแขยงและหวาดกลัวไม่ต้องการเพียงใด แต่ร่างกายขาวสั่นระริก ลิ้นร้อนกลับตอบรับจูบที่ร่างสูงส่งเสริมมาโดยอัตโนมัติ

“ไม่เลวนิ แบบนี้ใช่ไหมที่ผู้ชายถึงติดนักติดหนา”

“ปากหมา เลว!”

“อ๊ะ! อืออห์!!”มือกว้างบีบเข้าใต้เนื้อผ้าขาวชิ้นเล็ก หน้าของฮยอกแจบิดเบี้ยวเหยเกเต็มกำลัง ร่างทั้งร่างสั่นสะท้าน ริมฝีปากกัดเม้มหาเข้ากันแน่น แค่เสียงที่เล็ดลอดออกมาฮยอกแจก็อยากจะลุกเดินหนีออกไปใจจะขาด


มือใหญ่บีบเน้นหนักแล้วรูดขึ้นลงตามความยาวร่างเพรียวบิดเร่าบนที่นอนมีเพียงแสงไฟบนเตียงที่ฉายภาพของให้ร่างสูงพอมองเห็น ยิ้มอย่างผู้มีชัย เค้ามีชัยไปกว่าครึ่งแล้วใครบ้างจะไม่ติดใจรสรักร้อนแรงที่เค้ามอบให้บ้าง มือที่ว่างงานบีบคลึงยอดอกสีหวานจนแข็งเป็นไตสู้มือ แล้วกดแกล้งให้อีกคนร้องคราง

“อ๊าห์! อื้ออ ~ ~”เสียงที่มันดังขึ้นมาภายในห้องเล็ก ฮันกยองยิ่งได้ใจ เล็มเลียด้วยลิ้นร้อน
“อาาห์ .. อื้ออ”เสียงหายใจที่รัวถี่ ท่อนเนื้อที่ดันมือฮันกยองรวมถึงเนื้อผ้านุ่ม ร่างโปร่งดึงชิ้นนั้นลงก่อนจะรูดรั้งแกนกายร่างเล็กก่อนที่น้ำเหนียวขุ่นข้นจะเต็มมือร่างสูง ใบหน้าเล็กหวานแดงก่ำด้วยความกระดากอาย คับแค้นใจ โกรธตัวเองที่ให้ร่างกายเผลอไผลไปกับการกระทำของร่างสูง



“อ้ะ! อึ่ก .. เอาออกไป อาาห์~~”เสียงของฮยอกแจบ่งบอกถึงความเสียสะท้านมากแค่ไหน ฮันกยองใช้น้ำสีขาวขุ่นลื่นทาบริเวณช่องทางที่ขมิบรัดตอดนิ้วที่ยังไม่ทันได้สอดใส่เข้าไป ก็ทำให้มังกรใหญ่ผยองลุกขึ้นได้มหาศาล

“บอกให้เอาออกไป! ฮ้ะ! ฉันขยะแขยงนาย!! ออกไปไอคนเลว”
สติของฮันกยองขาดผึงไม่มีคำว่ารีรอรอให้คนตัวเล็กได้ปรับตัวเลยแม้แต่น้อย กางเกงตัวเล็กที่ปิดแท่งกายใหญ่ถูกดึงร่นออกจากร่างให้ทันตามอารมณ์ของร่างสูงที่ร้อนระอุยิ่งกว่าไฟใดๆทั้งสิ้น แขนเล็กถูกตรึงกับพื้นผิวเตียงอีกครั้ง

“อ๊าาาาาาาาาาห์ !!!! เจ็บบบ !! เอาออกไป ฮึก!!”น้ำตาที่พยายามสักัดกั้นเอาไว้กลับไหลพรั่งพรูออกมาอย่างไม่ขาดสาย ช่องทางที่เพิ่งถูกแทรกตัวเข้าไปครั้งแรกเลือดสีสดไหลออกมาเป็นทางไม่ขาดสาย ช่องทางฉีกขาดออกจากกันด้วยความใหญ่คับแน่นไปหมด อึดอัดไปทั้งร่างกายเพียงแค่จะขยับตัวหนีก็ต้องร้องลั่นกับบาดแผลที่เจ็บสะท้านไปทั้งกายและหัวใจ


ช่องทางที่เกร็งแน่นผ่อนคลายลงจนแท่งเนื้อร้อนขยับอย่างช้าๆถึงแม้น้ำตาจะอาบไหลริน หัวใจภายใต้ร่างใหญ่จะรู้สึกสงสารแต่กลับมองดูเย้ายวนใจกว่าเป็นไหนๆปากบางถูกครอบครองจากริมฝีปากของคนด้านบนร่างของตน ลิ้นที่ถูกดุนดันไม่มีแม้แต่เสียงใดๆมีเพียงลิ้นเล็กที่ดุนดันตอบรับตอบกลับมา ถึงจะแปลกใจอยู่ไม่น้อยมันก็ช่วยให้ช่วงล่างขยับเลื่อนเร็ว เร่งจังหวะหนักหน่วงขึ้น


“อ้ะ อ้ะ อื้มมม ..”เสียงครางคล้ายจะสุขสมแต่เพราะเสียงที่มันกลับเปล่งออกมาโดนอัตโนมัติ ยิ่งกลับกลายเป็นแผลกรีดลึกลงไปในใจให้ยาวเป็นทางมากกว่าเดิม


“ซี๊ดดด อาาห์ …”เสียงที่ครางบ่งบอกถึงฝั่งของคนตัวโต ฮยอกแจกระตุกตัวเกร็ง เมื่อน้ำอุ่นที่ไหลพรั่งพรูเข้าไปในร่างกาย ฮยอกแจปิดเปลือกตาลงด้วยความอ่อนล้า เหลือเพียงฮันกยองที่ยิ้มอย่างผู้มีชัยชนะ

แต่แน่ใจหรือว่ามันคือชัยชนะที่แท้จริง ..
หากอีกฝ่ายต้องเสียน้ำตากับเกมรักที่ตนไม่พึงให้เกิดขึ้น ...


ฝากเม้นให้ไรเตอร์ด้วยนะคะ
http://writer.dek-d.com/mymiolove/writer/viewlongc.php?id=603255&chapter=6